Europa, een Jupitermaan met een 10-30 kilometers dikke ijslaag, baadt in de meest dodelijke stralingsgordel van het zonnestelsel. Toch is Europa na de aarde en misschien Mars, de meest gastvrije plek voor leven. De reden: de kleinste van de vier “Galileïsche” manen wordt voortdurend gekneed door het immense zwaartekrachtsveld van Jupiter. Daardoor treedt er veel vulkanisme op, terwijl de dikke ijslaag beschermt tegen de straling. Hierdoor is er een energiebron in het binnenste van Europa. Een energiebron die op aarde 2% van de beschikbare energie levert en bijvoorbeeld de leefgemeenschappen rond vulkanische bronnen op de zeebodem mogelijk maakt.
Inderdaad zijn er op Europa verschijnselen die we op dit moment niet met de bekende astrofysica kunnen verklaren. Het bekendste voorbeeld is de merkwaardige rossige organische substantie, die op plekken waar de ijslaag is gescheurd het ijs rood kleurt. Er wordt vermoed dat dit sulfaatafzettingen, zijn maar details ontbreken. Er zijn kleimineralen aanwezig op de oppervlakte, hoogstwaarschijnlijk ontstaan in de honderd kilometer diepe oceaan onder de ijslaag.
En, het belangrijkste, de tectonische activiteit kneedt de kleine kern van Europa heftig. Dit zal veel energie leveren voor eventuele levensvormen in de tientallen kilometers diepe oceaan.
Kortom: stof genoeg voor creatieve filmmakers…
Leven op Europa zal door convergente evolutie waarschijnlijk sterk lijken op de levensvormen rond vulkanische bronnen in de diepzee.
Het bericht Docu: life on Europa verscheen eerst op Visionair.