Elk islamitisch maanjaar vieren iets meer dan een miljard islamieten de voor hen heilige maand ramadan. Wat houdt de ramadan in, en wat zegt de ramadan over de essentie van de islam?
Wat is de ramadan?
Ramadan is de naam van één van de twaalf islamitische maanden. Het islamitische maanjaar bestaat uit twaalf maansomlopen van 29,53 dagen. Dit maakt dat het islamitische jaar 354 of 355 dagen telt. Dit scheelt elf dagen met het zonnejaar zoals de andere culturen (zoals de onze) dat kennen. Het gevolg is dat elk jaar de islamitische kalender elf dagen vooruit schuift. Onder islamieten geldt deze maand als heilig. Dat betekent onder meer dat elke goede daad die tijdens de ramadan wordt verricht, tien maal zo zwaar telt dan buiten de ramadan. Dit geldt ook voor slechte daden. Dat is ook de reden dat er tijdens de ramadan vaker zelfmoordaanslagen worden gepleegd door islamistische terroristen. Hun ‘goede daad’ telt dan immers tien keer zo zwaar.
Hoe kom je in de hemel?
Waarmee we op een belangrijk onderdeel van de islam komen. Het leven van de praktiserende islamiet bestaat uit voortdurende pogingen om de kans te vergroten om het islamitische paradijs te bereiken en de hel te ontwijken. Binnen het christendom garandeert het voor je dood tot inkeer komen en oprecht kiezen voor God, een plaats in de hemel. Daarentegen leeft de islamiet in voortdurende twijfel. De islam kent een soort ‘karma’, waarbij goede en slechte daden bij elkaar op worden geteld en de balans op het moment van sterven uitwijst, hoe de desbetreffende persoon zal ‘landen’ in het hiernamaals. De koran is mistig over de exacte voorwaarden en de rekenmethode voor het bereiken van de rivieren van wijn en de reine gezellinnen, al worden er goede en slechte daden genoemd, die meetellen bij het bepalen van de uiteindelijke score. Geen wonder dat in de eeuwen erna talloze vertelsels, de zogenoemde ‘hadith’ opdoken, waarin een nadere toelichting werd geprobeerd te geven.
Dingen die zegeningen opleveren
Een grote moskee in een sloppenwijk. Reden: het bouwen van een moskee levert zegeningen op volgens de islam, het aanpakken van armoede niet.
Volgens deze hadith levert het bijvoorbeeld veel zegeningen op, om bepaalde rituele teksten honderd maal te zeggen, de dagelijkse gebeden te verrichten en stukken van de koran uit het hoofd te leren. Minder zegeningen levert het op om slaven vrij te laten, seks te hebben met je vrouw of seksslavin, aalmoezen te geven aan de armen en vijanden van de islam te doden. De grootste zegeningen levert het op om op pelgrimstocht (hajj) te gaan of te sterven als martelaar voor de islam. Daarom zie je in islamitische dorpen dat uit Mekka teruggekeerde bedevaartsgangers erg geëerd worden, en er altijd grote stoeten islamieten achter de begrafenis van zelfmoordterroristen aan lopen. Deze martelaars voor de islam komen immers gegarandeerd in de hemel, en begrafenisgebeden verrichten voor deze “goede moslims”, levert gegarandeerd zegeningen op. Ook zie je veel niet-Arabischtalige islamieten verwoede pogingen doen om koranverzen die ze vaak niet begrijpen uit hun hoofd te leren.
Dingen die straf opleveren
Daarnaast zijn er ook daden die je kansen als islamiet grondig verpesten om na je dood al wijn drinkend te genieten van je beeldschone gezellin, of van knapen zo schoon als paarlen. De ergste daden zijn bijvoorbeeld een andere god naast Allah te aanbidden (as-shirk), de islam te verlaten, te vragen wie Allah heeft geschapen of iets onaardigs te zeggen over de mythische uitvinder van de islam, Mohammed. Dan kan je nog beter een ongelovige dhimmi (onderworpene) doden, hoewel ook hier straf op staat (zij het niet zoveel als op het doden van een mede-islamiet). Dit snoeiharde parodiefilmpje van de Palestijnse tv over de terreurbeweging IS maakt het erg duidelijk.
Conclusie
De islam is een geloof waarin woorden, uiterlijkheden en rituelen een grote rol spelen. Een grotere rol dan het geloof van de daad, met uitzondering van de heilige oorlog tegen vijanden van de islam. Dit leidt tot een nogal verwrongen ethiek, die maakt dat een praktiserende islamiet liever zijn tijd en geld stopt in bijvoorbeeld een pelgrimstocht, of het kopen van een nieuwe vrouw, dan in het verbeteren van het leven van zijn buurman. De ramadan is hier een goed voorbeeld van.
Het bericht De ramadan als essentie van de islam verscheen eerst op Visionair.