Kunnen we door middel van technocommunisme, de leefomstandigheden elders in de wereld zo goed maken dat er alleen nog toeristen zullen zijn, niet meer economische migranten?
Geld, een gevaarlijke illusie
De meeste mensen denken dat het probleem een gebrek aan geld is. Deze gedachte is onjuist. Geld is niets meer dan een abstractie. Een afspraak. Omdat de 300 miljoen Europeanen die in de eurozone leven (en veel niet-Europeanen) geloven dat de cijfertjes op hun bankrekeningen en de briefjes in hun portemonnee waarde hebben, heeft de euro waarde. Het is letterlijk wat de gek er voor geeft. Waar het om gaat is waar de euro voor staat. De abstracte grootheid “waarde”.
Zoals al besproken, is ook deze subjectief. De waarde van een liter water is voor een dorstige reiziger midden in de woestijn veel groter dan die voor een natgeregende wandelaar in de Kempen.
Energie x atomen x informatie = product
De formule hierboven geeft ruwweg aan, wat nodig is om een product te maken. Alle producten bestaan uit atomen, die op een bepaalde manier aan elkaar zijn geplakt. Er bestaan ook producten die uit puur energie (elektriciteit) of puur informatie (software, advies, en natuurlijk de geniale geestesproducten op Visionair.nl ;) ) bestaan. En hiermee ruwweg een inschatting van de kostprijs. Zo is een gouden ring ring duur, omdat goudatomen schaars zijn. Diamanten zijn duur, omdat het veel energie kost om uit de zeer algemene koolstofatomen, diamant te maken. Microchips zijn duur, omdat het veel energie kost ze te maken, plus veel informatie.
Einde aan de schaarste
Door drie belangrijke ontwikkelingen komt er een einde aan de schaarste van alle drie. Ruimtemijnbouw legt de grondstoffen in de rest van het zonnestelsel voor ons open. De goudprijs zal dus op wat langere termijn dalen. Ook energie wordt steeds goedkoper. Op dit moment is zon in het grootste deel van de wereld al goedkoper dan fossiel. Ook de energieopslag verbetert meer en meer. Waarom wordt alles dan niet steeds goedkoper? Het antwoord: wetten en regels.
Kunstmatige schaarste door patenten en marktbescherming
3d-printers waren tot ongeveer tien jaar geleden onbetaalbaar. Nu niet meer. De reden? De patenten op de FDM- en SLA–techniek liepen in 2014 af. Dit was dé doorbraak waarop de wereld wachtte. Want daardoor daalden de kosten van de goedkoopste 3D-printers van enkele tienduizenden euro’s begin van deze eeuw, tot minder dan honderd euro nu. En dat niet alleen. 3D-printers worden nu voor de meest uiteenlopende doelen ingezet, variërend van 3D-geprinte medicijnen tot huizen.
De RepRap open source printer bestond al sinds 2005. Maar zolang de FDM- en SLA-patenten nog bestonden, moesten fabrikanten veel licentiekosten afdragen.
Dit is slechts één voorbeeld. Er zijn er veel meer. Overal betekende een einde aan restrictieve wetgeving, een opbloei van technologie in een bepaald gebied. En hiermee steeds meer een einde aan de schaarste.
Technocommunisme, de principes
Stel, dat we eigendomsrechten inperken tot het absolute minimum? Dus, alleen land en persoonlijke materiële bezittingen? En alleen belasting heffen op atomen, ruimte (zoals land) en omzet? Dan krijgen we iets wat ik technocommunisme zou willen noemen. Een drastische inperking van oneigenlijk privébezit en uitbreiding van de publieke ruimte. En hiermee, een vergroting van de vrijheid. Immers, een klein eigen huis, kleding of functionele industriële machines zijn eigendommen die de vrijheid van anderen niet buitenproportioneel inperken. Maar patenten en andere positieve rechten doen dat wel.
In feite is de natuur, met de kennis die we als mensheid in de loop van duizenden jaren op hebben gebouwd, voldoende overvloedig om ons allemaal aan een goed bestaan te helpen.
Welvaart voor vluchtelingen
Op dit moment besteedt Nederland ongeveer 500 miljoen euro per jaar aan het helpen van 20.000 asielzoekers. Dat is evenveel als het jaarlijkse budget van een kleine staat als Tonga of Dominica. Voldoende geld om in een echt arm land zoals bijvoorbeeld Niger of Jemen, het inkomen van een miljoen mensen te verdubbelen. Om het complete Rohingya-probleem in Bangladesh in enkele jaren op te lossen.
Of, nog slimmer, om een eiland van welvaart midden in de armoede te bouwen, een soort Singapore of Hongkong. Op woestijngrond, die we voor, zeg, vijftig jaar, pachten van een Afrikaans of West-Aziatisch land. Bijvoorbeeld, Tunesië. Hier kunnen we, net als in bijvoorbeeld Hongkong gebeurd is, een vrijhandelszone vestigen, een hotbed voor technologie die op maat gemaakt is voor de omgeving. Vluchtelingen zijn hier welkom. No questions asked. Elke vluchteling krijgt, gegarandeerd, betaald werk.
Wel moeten ze werken. En zich aan wetten houden die de mensenrechten beschermen. En wat dat betreft, overeenkomen met wat het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens, eist. Afgezien hiervan, moeten er geen wetten gelden. Geen patenten, geen copyright, geen onzinnige regels, anders dan regels die de gezondheid en veiligheid direct beschermen, zoals voorschriften voor bouwveiligheid en voedselveiligheid.
Wedden, dat deze eilanden op den duur rijker zullen worden dan Nederland?
Bronnen
1. The Complete History of 3D Printing: From 1980 to 2021, 3D Sourced, 2021
Het bericht Technocommunisme kan armoede eenvoudig oplossen verscheen eerst op Visionair.nl.