De kans is astronomisch klein dat het gebeurt. Al miljarden jaren hebben er geen zware planeetbotsingen plaatsgevonden. Maar wat zou er gebeuren als Uranus tóch op de aarde botst?
Miljarden jaren geleden stonden de planeten op een andere plaats dan nu. Jupiter en Uranus hebben grote proto-planeten opgeslokt. Dit weten we uit de samenstelling van Jupiter en de rotatie van Uranus. Jupiter is namelijk erg rijk aan silicium. Ook Uranus toont de sporen van een inslag. De in 1783 ontdekte ijsreus draait op zijn kant, met de noord- en zuidpool volstrekt uit het lood. Waardoor de helft van de planeet meer dan twintig jaar duisternis kent. Iets enorm zwaars moet de ijsreus een andere richting op hebben laten tollen. Iets met de massa van een paar keer van de aarde.
Op dit moment is dit scenario natuurkundig gezien onmogelijk. Uranus bevindt zich al miljarden jaren in een stabiele baan. Tenzij een nog niet ontdekte zwervende neutronenster of zwart gat de ijsreus uit zijn baan sleurt. Op ramkoers richting ons knusse natte rots vlak bij de zon. Dan moeten we ons flink zorgen maken.
Wat zou er gebeuren als deze enorme, onwelriekende wereld onze richting op zou bewegen en de aarde zou opslokken? Zouden we enkele overlevers op tijd kunnen wegsturen naar bijvoorbeeld Mars, of naar de ijzige reuzentrojaan bij Uranus? Zullen de overblijfselen van de aarde als een enorme ring om de reuzenplaneet gaan draaien? Of zal de aarde spoorloos worden opgeslokt in de onpeilbare diepten van methaan, ammoniak en zwavelwaterstof? Geen spoor meer van de mensheid, behalve de eenzame NASA-ruimteverkenner Voyager die op dit moment het zonnestelsel verlaat. En misschien de Marsrovers, zolang deze de eindeloze, zwakke maar steeds weer opnieuw schurende stofstormen op Mars overleven.
Het bericht Wat als Uranus op de aarde botst? verscheen eerst op Visionair.