Gisteren werd ik aangesproken op een (reguliere) datingsite door een welgevormde en op zich intelligente jonge dame, die een zogeheten sugar daddy, suikeroom, zocht. Zij is niet de enige. Er schijnen al meer dan tienduizend jonge vrouwen zich aan te hebben gemeld voor deze constructie. Waarom is dit fenomeen zo populair? En wat zegt dit over onze samenleving van nu?
Wat zijn suikerooms? Is dit fenomeen nieuw?
Suikerooms, bekend als sugardaddies in Angelsaksische landen, zijn rijke mannen, die een jonge, aantrekkelijke vrouw onderhouden met geld en luxe cadeaus. De laatste jaren wordt dit fenomeen steeds populairder.
Hoewel de schaamteloze wijze waarop het fenomeen nu oprukt voor Nederland nieuw is, komen relaties waarbij een rijke oude man een armere, seksueel aantrekkelijke jonge vrouw ondersteunt komen op zich veel voor in niet-westerse culturen. Een belangrijke reden voor de aids-explosie onder vrouwelijke tieners in zuidelijk Afrika is de gewoonte, dat rijke oude mannen (die vaak seropositief zijn), deze door middel van dure geschenken verleiden tot seks. In het verleden waren maîtresses onder vooraanstaande lieden gebruikelijk in onder meer Frankrijk. Leeftijdsverschillen tussen tienerbruiden en rijke mannen van middelbare leeftijd waren in het verleden ook gebruikelijk.
De harde waarheden van Buss over de man-vrouw dynamiek
Wie zich verdiept in patronen van partnerkeuze, merkt enkele in alle culturen terugkerende regelmatigheden. Dit onderzoekswerk is onder andere gedaan door de Texaanse hoogleraar David M. Buss. Hij kon relatief ongestoord dit controversiële onderzoekswerk doen, omdat Texas een conservatieve staat is waar weinig studentenactivisme is. Buss stelde vast, dat over het algemeen mannen voor een jonge en vruchtbare vrouw kiezen – de brede heupen, smalle taille en grote borsten en billen die vrouwen aantrekkelijk maken hangen samen met vruchtbaarheid. Vrouwen kiezen doorgaans voor een rijke man met gunstige vooruitzichten. Kortom: vrouwen zijn hypergaam, wat verklaart waarom er zoveel alleenstaande hoogopgeleiden vrouwen zijn[0], terwijl mannen gaan voor een partner (of partners, in veel gevallen) waarbij ze zoveel mogelijk gezonde kinderen kunnen verwekken. Dit verklaart ook de zogeheten penopauze. Rond de leeftijd waarbij de vruchtbaarheid van hun vrouw terugloopt, doorgaans rond de veertig tot vijftig, verlaten of bedriegen mannen hun vrouw massaal met een jongere, vruchtbare vrouw. [1]
De westerse culturele waarden
De westerse samenleving is ten opzichten van de baseline menselijke samenleving in enkele opzichten anomaal. Zo kent de westerse samenleving geen polygamie. Ook is in de westerse samenleving het leeftijdsverschil tussen partners klein: gemiddeld drie jaar. In traditionele samenlevingen, zoals in Afrika en de islamitische wereld, is dit vaak meer dan vijftien jaar. Partners hebben doorgaans een vergelijkbaar opleidingsniveau en sociale status. Het gevolg hiervan is weliswaar dat de hoeveelheid kinderen in de westerse samenleving suboptimaal is, maar dat jonge mannen al snel de verantwoordelijkheid voor een gezin krijgen (wat ze productiever en verantwoordelijker maakt) en er sprake is van een relatief gelijkwaardige relatie. Jonge, alleenstaande mannen zijn sociologisch gezien de groep die het snelst voor problemen zorgt. Ze zijn crimineler, logisch aangezien de wetten worden gemaakt door invloedrijke manen van middelbare leeftijd die uiteraard de wet zo aanpassen dat deze hun groep en hun toekomst het meest bevoordeelt. Door hun hoge testosterongehalte zijn ze agressiever en wagen meer dingen. Wat overigens een uitermate goed ding is bij activiteiten als het oprichten van een succesvol bedrijf of een ontdekkingsreis. Helaas is Nederland zo dichtgetimmerd, dat er weinig ruimte is voor jonge avonturiers met weinig geld.
Suikerooms als symptoom van de verzwakking van de westerse samenleving
Voor de jongedames (en jonge homo’s) in kwestie is de beslissing om sugar baby te worden op zich rationeel. Ik had als student nog een studiebeurs waar je van kon leven. Millennials moeten zich nu diep in de schulden steken, willen ze studeren. Door een relatie aan te knopen met een rijke oude man, slaan aantrekkelijke jonge dames zo twee vliegen in één klap. Ze zijn van hun studieschulden af en leren de kneepjes van het bestaan als elitair, zoals het vermogen om door een misleidend web van abstracties zoveel mogelijk vermogen van werkelijk productieve mensen, zoals schoonmakers, uitvinders, en arbeiders, over te hevelen naar de eigen groep. Ook worden vrouwen doorgaans seksueel geprikkeld door een man met hoge status, zie de populariteit van de Fifty Shades of Grey-flutromans onder het vrouwelijk geslacht. Een dergelijke relatie zal de vrouw in kwestie soms bevredigen.
Als zodanig zijn suikerooms een symptoom van een volkomen verziekte samenleving. Waarom moeten jonge, pas afgestudeerde mensen van in de twintig genoegen nemen met een precair bestaan, in plaats van een vast contract zoals de oudere generaties wél kregen? Waarom moeten jonge mensen zich in de schulden steken om überhaupt te mógen werken? Waarom is geld belangrijker dan ethische principes?
De oplossing
Jongeren moeten beter betaald worden dan nu. De wettelijke mogelijkheden voor flexwerk moeten drastisch worden ingeperkt. en fiscaal worden ontmoedigd. Soms is flexwerk onvermijdelijk, maar in deze gevallen moet flexwerk veel kostbaarder voor de werkgever worden dan een reguliere, vaste baan. De invoering van een -karig- basisinkomen van bijvoorbeeld vierhonderd euro per maand kan zorgen voor een betere distributie van hulpbronnen. Dit basisinkomen kan, met gratis collegegeld en kleine aanvulling, ook als studiebeurs dienen. Wel moeten er pittige toelatingsexamens voor hoger onderwijs worden ingevoerd, zodat alleen voldoende getalenteerde en gemotiveerde studenten studeren. Aan deze toelatingsexamens moet dan geen leeftijdseis worden gesteld, al ligt het voor de hand om de eisen per levensjaar op te schroeven.
Lees ook
Suikeroom lost studiegeld-problemen op
Bronnen
0. David M. Buss, the mating crisis among educated women, 2016
1. Alexander Weiss, James E. King, Miho Inoue-Murayama, Tetsuro Matsuzawa and Andrew J. Oswald, Evidence for a midlife crisis in great apes consistent with the U-shape in human well-being, PNAS December 4, 2012. 109 (49) 19949-19952; https://doi.org/10.1073/pnas.1212592109
Het bericht Suikeroom-fenomeen symptoom van decadentie westerse samenleving verscheen eerst op Visionair.