De afgelopen jaren zijn er meer dan zesduizend bootmigranten omgekomen op de Middellandse Zee, dit voornamelijk vanwege het incompetente migrantenbeleid van de Europese Unie. Reden voor oorlogsverslaggever Arnold Karskens en enkele anderen om aangifte te doen jegens Eurocommissaris Frans Timmermans en Nederlandse NGO’s wegens oorlogsmisdaden. Is dit terecht?
Hoe verloopt het proces van de migrantenstroom?
Zoals bij elke flow is er sprake van een source: hier de door armoede en vaak oorlog geteisterde herkomstlanden van de migranten, en een sink: de rijke West-Europese landen met hun, globaal gezien, zeer gulle welvaartsstelsels. Er is zowel sprake van een pull-factor, de rijkdom en vrijheid in West-Europa, als een push-factor, de minder dan optimale leefomstandigheden in vooral Afrika en het islamitische deel van Azië. Belemmerende factoren bij deze flow zijn geografie – de dodelijke Sahara en de Middellandse Zee – en politieke barrières, zoals kustwachten en milities.
Arnold Karskens met de aangifte tegen onder meer Eurocommissaris Frans Timmermans. Bron: EJBron.wordpress.org
De laatste jaren is de migrantenstroom aangezwollen tot een enorm aantal: in totaal zo’n twee miljoen. Dit is meer dan de complete bevolking van kleine EU-staten als Letland en Slovenië. Hiervan zijn er meer dan zesduizend omgekomen op de Middellandse Zee, volgens de statistieken van de EU-grensbewakingsgroep Frontex, plus een onbekend, maar vermoedelijk aanzienlijk aantal bij de doortocht door de Sahara.
Hebben de migranten eenmaal het Europese vasteland bereikt, dan vragen ze asiel aan in een van de rijkere EU-landen. Favoriet zijn Duitsland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk. Ze maken na enkele jaren aanspraak op een uitkering, die meer opbrengt dan een academisch salaris in een land als Nigeria of Egypte.
Welke rol spelen de Europese Unie en de NGO’s bij deze migrantenstroom?
De Europese Unie doet er, ongetwijfeld met de beste humanitaire bedoelingen, alles aan om de EU een zo aantrekkelijk mogelijk immigratiebestemming te maken. Niet voor hooggekwalificeerde wetenschappers en technici, waar binnen de EU een groot gebrek aan is. Voor laagopgeleide migranten met een hoog zieligheidsgehalte, die over hun gehele levensloop gemiddeld enkele tonnen kosten, wordt daarentegen de rode loper uitgerold. Dit onder meer door enkele kilometers buiten de kust van Noord-Afrikaanse landen (voornamelijk Libië) nauwelijks zeewaardige boten te onderscheppen en de menselijke vracht naar Europa te transporteren. Ook krijgen migranten na enkele jaren de nationaliteit van het gastland en volledige sociale uitkeringen. Voor niets. Een tweede paspoort van een eilandstaatje kost gewoonlijk honderdduizenden euro’s. Dit gaat veel verder dan het VN Vluchtelingenverdrag voorschrijft.
NGO’s, zoals Artsen Zonder Grenzen assisteren Frontex bij het oppikken van drenkelingen voor de Libische kust. Dit vergemakkelijkt de taak van mensensmokkelaars aanzienlijk. Ze gebruiken nu goedkope, niet zeewaardige bootjes, zoals rubberboten, om op industriële wijze grote aantallen migranten op zee te laten dobberen. De Middellandse Zee blijft echter nog steeds een gevaarlijke plaats waar het weer snel om kan slaan. Als gevolg hiervan vallen er veel doden: meer dan één op de zeventig migranten overleeft de overtocht niet. Tot juli 2017 zijn er minimaal vijftienduizend mensen omgekomen op de Middellandse Zee.
Is sprake van een oorlogsmisdaad?
De krampachtigheid waarmee de politieke elite aan het falende migratiebeleid vasthoudt, dit terwijl de oplossing voor de hand ligt, is lastig te begrijpen voor rationeel denkende mensen. Volgens diverse alternatieve media is er een sinister complot gaande, de zogeheten Coudenhoven-Calergi samenzwering, om de Europese bevolking te vervangen door een Europees-Afrikaans mengras. Hoe vergezocht het idee in eerste instantie ook klinkt, uitgesloten is het niet dat er een dergelijk complot bestaat. Richard Nikolaus Eijiro, graaf van Coudenhove-Kalergi, de spirituele grondlegger van de Europese Unie, hield er ideeën op na met deze strekking. Getuige het bestaan van de tweejaarlijkse Calergi-prijs is de vooroorlogse diplomat nog steeds een belangrijke inspiratiebron. De voormalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken sprak in een interview met de Duitse krant Die Zeit zijn angst uit voor de “inteelt” van de Europese bevolking. Klopt deze theorie, dan is sprake van hoogverraad. Waarschijnlijker is het dat sprake is van dogmatisme, lafheid, kortzichtigheid en aan het criminele grenzende incompetentie, zoals we al eerder zagen bij de behandeling van de financiële crisis.
Het bericht Is het EU-migrantenbeleid een oorlogsmisdaad? verscheen eerst op Visionair.